1.Akt prawny:
– Ustawa dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2019 r., poz. 2407 z późn. zm.)
2.Zakres:
Świadczenie wychowawcze przysługuje w wysokości 500 zł. na każde dziecko do ukończenia 18. roku życia, bez względu na dochód osiągany przez rodzinę.
Świadczenie wychowawcze przysługuje:
– matce albo ojcu, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu matki albo ojca,
– opiekunowi faktycznemu dziecka, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu opiekuna faktycznego,
– opiekunowi prawnemu dziecka,
– dyrektorowi domu pomocy społecznej.
Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:
– dziecko pozostaje w związku małżeńskim;
– dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie, tj. domu pomocy społecznej, schronisku dla nieletnich, młodzieżowym ośrodku wychowawczym, zakładzie poprawczym, areszcie śledczym, zakładzie karnym, a także szkole wojskowej lub innej szkole, jeżeli instytucje te zapewniają nieodpłatne pełne utrzymanie, albo lub w pieczy zastępczej;
– pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko;
– członkowi rodziny przysługuje na dziecko zasiłek rodzinny za granicą, chyba, że przepisy unijne mówią inaczej.
3. Termin składnia wniosków:
Prawo do świadczenia wychowawczego ustala się na okres zasiłkowy. Okres zasiłkowy rozpoczyna się 1 czerwca i trwa do 31 maja następnego roku kalendarzowego, na jaki ustala się prawo do świadczenia wychowawczego.
4. Pliki do pobrania: